Są dwie wersje tego nabożeństwa. Nową formę zainicjował papież

Droga krzyżowa to nabożeństwo o charakterze adoracyjnym i jedno z najważniejszych nabożeństw pasyjnych w Kościele katolickim. Jest to modlitewna refleksja nad ostatnimi chwilami życia Chrystusa, od momentu skazania Go na śmierć przez Piłata, aż do złożenia Jego ciała do grobu.

Tradycyjnie składa się ona z czternastu stacji, jednak istnieje także tzw. Biblijna Droga Krzyżowa, która wierniej odzwierciedla wydarzenia męki Pańskiej opisane w Ewangeliach.

Tradycja odprawiania drogi krzyżowej powstała w Jerozolimie, kiedy to pielgrzymi odwiedzali to miejsce i przechodzili śladami Jezusa.

W średniowieczu franciszkanie, którzy opiekowali się Ziemią Świętą, zaczęli propagować ideę odprawiania tego nabożeństwa poza Jerozolimą, aby wierni na całym świecie mogli duchowo uczestniczyć w męce Chrystusa.

Nabożeństwo drogi krzyżowej w najbardziej popularnej dzisiaj formie sięga XVII wieku. 

Nabożeństwo drogi krzyżowej odprawiane może być przez cały rok. Jednak najczęściej odprawiane jest w okresie Wielkiego Postu. We wszystkie piątki tego okresu nabożeństwo odprawiane jest we wszystkich kościołach katolickich.

Wierni gromadzą się w kościołach, kaplicach, na ulicach miast lub w plenerze, aby przeżywać poszczególne etapy męki Chrystusa.

W wielu parafiach praktykowane jest również odprawianie nabożeństw drogi krzyżowej w formie procesji ulicznych, co dodatkowo staje się aktem publicznego wyznania wiary.

Każda ze stacji przypomina o cierpieniu i miłości Jezusa Chrystusa do ludzkości. Obecnie najpopularniejsza wersja liczy czternaście stacji i zaczyna się od skazania Jezusa na śmierć, a kończy złożeniem jego ciała do grobu. Jednak istnieje nowsza wersja.

Biblijne stacje drogi krzyżowej wierniej odzwierciedlają wydarzenia opisane w Ewangeliach, opierając się wyłącznie na wydarzeniach biblijnych i rezygnując z informacji apokryficznych.

W 1991 roku w Wielki Piątek papież Jan Paweł II zainicjował nową formę nabożeństwa drogi krzyżowej. Kilkukrotnie celebrował ją w nowej formie w Koloseum, podczas tradycyjnych wielkopiątkowych nabożeństw. Biblijne stacje do medytacji i publicznego odprawiania zatwierdził w 2007 roku papież Benedykt XVI. 

Biblijna droga krzyżowa także liczy czternaście stacji, jednak różnią się one od tych znanych powszechnie. Rozpoczyna się od modlitwy Jezusa w Ogrójcu, a kończy złożeniem Jego ciała do grobu.

Wyróżniamy następujące biblijne stacje:

1. Jezus w ogrodzie Oliwnym
2. Jezus zdradzony przez Judasza
3. Jezus skazany przez Sanhedryn
4. Piotr wypiera się Jezusa
5. Jezus sądzony przez Piłata
6. Jezus biczowany i koronowany cierniem
7. Jezus bierze krzyż na swe ramiona
8. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi
9. Jezus spotyka niewiasty jerozolimskie
10. Jezus przybity do krzyża
11. Jezus obiecuje swoje Królestwo żałującemu łotrowi
12. Matka i umiłowany uczeń pod krzyżem Jezusa
13. Jezus umiera na krzyżu
14. Jezus zdjęty z krzyża i złożony do grobu

Różnice polegają na braku niektórych ze scen, w zamian za które pojawiają się inne. W biblijnej drodze krzyżowej nie ma scen takich jak spotkanie Jezusa z Matką czy Weroniką, a także trzech upadków. Pojawiają się natomiast wydarzenia, które nie są uwzględnione w tradycyjnej wersji, np. modlitwa w Ogrójcu, wyparcie się Piotra czy rozmowa z łotrem.

Nabożeństwo drogi krzyżowej odprawia się szczególnie w okresie Wielkiego Postu, jednak wierni mogą odprawiać je w dowolnym czasie, jako formę prywatnej modlitwy.

Uczestnictwo w drodze krzyżowej nie jest obowiązkowe, ale Kościół zachęca do jego praktykowania, zwłaszcza w okresie przygotowania do Świąt Wielkanocnych.

Za pobożne odprawienie drogi krzyżowej można uzyskać odpust zupełny, spełniając określone warunki: stan łaski uświęcającej, przyjęcie komunii świętej, modlitwa w intencji Ojca Świętego oraz brak przywiązania do grzechu, nawet powszedniego.